Perfectionisme kan een reden zijn dat je drinkt

Je wekker gaat, je opent je ogen en je gedachten schieten onmiddellijk alle kanten op. Je maakt een to-do lijstje voor die dag in je hoofd en er komen steeds meer actiepunten bij. Niet alleen actiepunten die praktische zaken regelen, maar ook dingen die je vandaag beter wil doen. Beter eten, meer hardlopen, actiever deelnemen aan het werkoverleg, meer sporten, gestructureerder werken, eindelijk weer eens lezen en tijd voor jezelf creëren. Er is zo veel te doen en zoveel te verbeteren dat je al hyper bent voordat je deur uit bent.

Druk, druk, druk

Daarnaast wil je het ook nog eens goed doen voor anderen en aan hun verwachtingen voldoen. Een gezonde en uitgebreide maaltijd koken voor je kinderen. Niet zo klagen over je werk en in plaats daarvan eens geïnteresseerd luisteren naar de verhalen van je man over zijn werk. De voortuin van je vader onkruid vrij maken en niet vergeten te vragen naar het bezoek aan de huisarts van gisteren. Je beste vriendin feliciteren met de verjaardag van haar jongste zoon (werd hij nou 17 of al 18?). Je schoonmoeder bellen om te vragen hoe haar uitje naar Amersfoort is geweest. Enzovoort, enzovoort. Altijd maar bezig zijn om te voldoen aan de verwachtingen van anderen en vooral zorgen dat je de perfecte vrouw, moeder, dochter, schoondochter, werknemer, adviseur bent.

De perfecte gastvrouw

Ik denk dat er een verband ligt tussen vrouwen zoals jij en ik en het ‘iets te veel drinken’. Vrouwen die perfectionistisch zijn en het iedereen naar hun zin willen maken. De perfecte gastvrouw willen zijn. Zelf de hapjes willen maken in plaats van kant en klaar salades kopen bij de Jumbo. Voor iedereen het favoriete drankje in huis willen halen. Iedereen een gelijk deel van je aandacht willen geven.

Ik heb dat bij mezelf gezien en onderkend. Mijn innerlijke criticus hield me de hele dag bezig. Ze is er nog steeds bij tijd en wijle. Als ik niet lekker in mijn vel zit.  Zodra ik opsta en soms zelfs al een half uur tot een uur voordat de wekker gaat. Ik schiet dan van hot naar haar met mijn gedachten, half slapend en niet in staat het tot een halt te roepen. De hele dag ben ik bezig met wat ik anders, sneller, effectiever en vooral beter kan en moet doen.

Peoplepleasing

Het nastreven van perfectionisme en het altijd iedereen naar de zin willen maken, vindt zijn basis in het gevoel van onzekerheid, laag zelfvertrouwen, het idee dat je tekort schiet. Je compenseert dat gevoel van onzekerheid en tekort schieten met het behagen van anderen. Zorgen dat je alles perfect regelt en verzorgt en alle ballen zoveel mogelijk zelf (als in alleen) hoog houdt.

Maar weet je: dat gaat niet. Dat is onmogelijk. Je staat constant ‘aan’, zowel fysiek als mentaal. Het gevolg is dat je aan het einde van de dag niet de dingen hebt gedaan die je jezelf ’s ochtends had opgelegd en teleurgesteld bent in jezelf. En je bovendien teleurgesteld en gefrustreerd bent in je omgeving die je maar laat zwemmen, je relatie waar je onvoldoende steun ervaart, je werk waarbij je constant overloopt, de waardering die je niet voelt. Je hebt behoefte aan pauze, rust, ruimte in je hoofd. Je hebt behoefte aan een escape van al deze drukte en bezigheden. Je wil het gevoel van teleurstelling kwijt. Je blijft dat ene gesprek met je collega steeds maar weer afspelen in je hoofd en probeert te bedenken wat je beter of anders had moeten doen. Zou ze je betweterig vinden terwijl je haar eigenlijk alleen maar wilde helpen?

Wijn als ontspanning en rustbrenger

En jawel, daar is ie dan: dat heerlijk gekoelde sprankelende glas witte wijn. Het geeft je onmiddellijke ontspanning en zorgt er voor dat je je bij de eerste slok al een stukje beter voelt. Eindelijk zet je jouw behoefte op de eerste plaats. Tijd voor jezelf. Rust in je hoofd. Althans, zo voelt het. Het tegenovergestelde is echter waar. Het voelt alsof je je behoefte op de eerste plaats zet, omdat je eindelijk zegt: stop. Ik trek dit niet. Ik wil rust. En daar aan toe denkt te geven. Maar wat je eigenlijk doet, is gevoelens verdoven die voortkomen uit het gevoel van onzekerheid dat je in eerste instantie had. Je wil het glas witte wijn (en dus alcohol) als escape van het rondrennen en regelen van vanalles voor iedereen, zodat jij aan je eigen verwachtingen voldoet. En zo brei je het cirkeltje elke dag weer voor jezelf rond en geef je jezelf als beloning voor een zware dag wat wijntjes. Dag in, dag uit. Je bent er ooit mee begonnen en gewoon nooit meer mee gestopt. Het hoort erbij.

Je wijntjes zijn kortetermijnoplossingen. Ze lossen niets op. Integendeel. In je eigen verdovende bubbel gaan zitten helpt je de volgende ochtend, de volgende week, het volgende jaar, helemaal niks. Je relatie met wijn veranderen is een goede eerste stap naar andere veranderingen en ontwikkelingen voor jezelf.